حل مسئلة تعیین اندازة واگن‌های باری در حالت پویا و چندهدفه با استفاده از الگوریتم ژنتیک با رتبه‌بندی نامغلوب-2

هدف این پژوهش ارائة روشی اثربخش برای حل مسئلة تعیین اندازة واگن‌های باری در شبکة راه‌آهن است. مدل ریاضی مسئله به‌صورت چندپریودی، پویا و چندهدفه است که در آن ناهمگونی در واگن‌های باری مد نظر قرار گرفته است. همچنین، تقاضای انواع مختلف واگن باری و زمان سیر به‌صورت قطعی است. تخصیص واگن‌های خالی برای افزایش بهره‌برداری از واگن‌های موجود در شبکه به‌منظور کاهش حجم زیادی از هزینه‌های تملک ناوگان و نگهداری مورد توجه بوده است. از ویژگی‌های مسئلۀ اعمال محدودیت‌های ظرفیت خط و ظرفیت وسیلة نقلیه و محدودیت در تشکیل قطارهای باری است. همچنین، مدل متغیرهایی نظیر نوع و تعداد واگن‌های مستقر در هر ایستگاه، نوع و میزان تقاضاهای بی‌پاسخ‌ و نوع و تعداد واگن‌های پر و خالی درحال سیر را تعیین می‌کند. برای اولین‌بار در این پژوهش برای حل مسائل تعیین ناوگان ریلی در حالت چندهدفه، از روش‌هایی مبتنی بر الگوریتم‌های حل مسائل چندهدفه استفاده و مجموعة جواب‌های بهینه پارتو محاسبه می‌شود. درنتیجه، دو روش حل مبتنی بر الگوریتم ژنتیک با رتبه‌بندی نامغلوب-2 و الگوریتم تبرید شبیه‌سازی‌شدۀ چندهدفه طراحی و اجرا شدند. همچنین، اطلاعات مسائل مورد بررسی مطابق با اطلاعات سیستم حمل‌ونقل ریلی باری جمهوری اسلامی ایران است.